Μέρος 2 από 3
Ένα αφιέρωμα του #FPower σε συνεργασία με τη Νίκη Σωτηροπούλου.
Έχουμε ακούσει αρκετές ιστορίες για εταιρείες που ρωτάνε γυναίκες στη συνέντευξη αν είναι ή σκοπεύουν να μείνουν έγκυες, οπότε αποφασίσαμε να δούμε αν έχει συμβεί στις leaders που μοιράζονται μαζί μας τις εμπειρίες τους και πως αντέδρασαν.
Ακόμη, πόσο άραγε αλλάζουν οι επαγγελματικοί στόχοι μιας γυναίκας αφού γίνει μητέρα; Εφτά senior επαγγελματίες και μητέρες, μας απαντούν.
[Διαβάστε το 1ο μέρος του αφιερώματος, εδώ.]
Σε μια κοινωνία όπου το βάρος της ανατροφής παιδιών ανατίθεται κατά μεγάλη πλειοψηφία -αν όχι ολοκληρωτικά- στη γυναίκα, συχνά η άνοδος σε ηγετικές θέσεις διακόπτεται ή εμποδίζεται, ειδικά σε εργασιακά περιβάλλοντα μη υποστηρικτικά προς τις εργαζόμενες μητέρες. Ιστορίες κυκλοφορούν πολλές, κυρίως από στόμα σε στόμα και συνήθως μόνο μεταξύ γυναικών και ακόμα πιο συγκεκριμένα, μητέρων.
Εμείς στο FPower, με την πολύτιμη συνεργασία της Νίκης Σωτηροπούλου, Senior Account Director στην MRM//McCann, αποφασίσαμε να ρωτήσουμε μητέρες σε ηγετικές θέσεις ποια ήταν η εμπειρία τους, έτσι ώστε γυναίκες με υψηλές επαγγελματικές φιλοδοξίες που επιθυμούν και να αποκτήσουν οικογένεια, να έχουν παραδείγματα από πραγματικές εμπειρίες.
Το αφιέρωμα αποτελείται από 3 μέρη. Κάθε μέρος αντιστοιχεί σε μία-δύο ερωτήσεις, στις οποίες έχουμε συλλέξει απαντήσεις από τις εξής γυναίκες:
- Angelina Desilla, Deputy General Manager, Greece, Publicis One
- Anonymous
- Aspa Tsamadi, Founder & Editor, Aspa Online; Consultant
- Lela Dritsa, Co-founder, Nannuka
- Maria Dimopoulou, Βusiness Unit Director, Asset Ogilvy Public Relations
- Niki Sotiropoulou, Senior Account Director, MRM//McCann
- Nileta Kotsikou, MArch, Architect Engineer, Designer
Έχεις ερωτηθεί εάν “πρόκειται να μείνεις έγκυος” σε συνέντευξη για δουλειά; Αν ναι, πόσες φορές; Πώς το χειρίστηκες;
Angelina Desilla: Ευτυχώς όχι γιατί θα θύμωνα πολύ. Ίσα-ίσα που κάποιος σε συνέντευξη το χρησιμοποίησε για να με προσελκύσει, δείχνοντάς μου ότι η εταιρία του είναι πολύ φιλική για τις μαμάδες. Δεν πήγα σε εκείνη την εταιρία, αλλά οφείλω να πω ότι το εκτίμησα.
Anonymous: Ποτέ.
Aspa Tsamadi: Δε μου έκαναν την ερώτηση, αλλά θυμάμαι μια συγκεκριμένη συνέντευξη στην οποία ήταν ολοφάνερο ότι προσπαθούσαν να το καταλάβουν από τα συμφραζόμενα και να το συμπεράνουν από μόνοι τους.
Lela Dritsa: Ευτυχώς δεν χρειάστηκε ποτέ να ερωτηθώ και να αναγκαστώ να αναλύσω τις προσωπικές μου σκέψεις και επιλογές επάνω στην μητρότητα.
Maria Dimopoulou: Όχι, ποτέ. Παρόλα αυτά είναι βέβαιο ότι κάποιοι recruiters ή στελέχη εταιρειών όταν παίρνουν συνέντευξη από γυναίκες 33 + που είναι παντρεμένες (ή και όχι), συνυπολογίζουν στην τελική επιλογή τους ότι αργά ή γρήγορα μπορεί να έλθει μια εγκυμοσύνη.
Αν ποτέ μου προέκυπτε αυτή η ερώτηση θα απέρριπτα με βεβαιότητα τη δουλειά, ακόμη κ αν μιλάμε για dream job, καθώς είναι ζωτικής σημασίας να ξέρω ότι το περιβάλλον στο οποίο θα εργαστώ, σέβεται και ενθαρρύνει τις γυναίκες να γίνουν μαμάδες.
Niki Sotiropoulou: Βεβαίως και δυστυχώς πάνω από 3 φορές. Όταν ερωτήθηκα, παραδόξως σε πολύ πιο μικρή ηλικία και που όντως δεν σκόπευα να μείνω έγκυος και απάντησα ειλικρινά. Αλλά αν με ρωτούσατε σήμερα, θεωρώ ότι θα είχα διαφορετική αντιμετώπιση. Είναι χρήσιμο να πούμε ότι δια νόμου απαγορεύεται αυτή η ερώτηση.*
*[σ.σ. Σύμφωνα με το άρθρο 20§2 του Ν.3896/2010, « Ο εργοδότης δεν μπορεί να αρνηθεί την πρόσληψη γυναίκας λόγω εγκυμοσύνης ή μητρότητας. Σε εργασίες όπου για την πρόσληψη απαιτείται η προσκόμιση ιατρικής βεβαίωσης, η έγκυος προσλαμβάνεται χωρίς την ιατρική αυτή βεβαίωση, εφόσον οι ιατρικές εξετάσεις που απαιτούνται είναι επικίνδυνες για την υγεία της ίδιας ή του εμβρύου. Στην περίπτωση αυτή, η προσκόμιση της ιατρικής βεβαίωσης γίνεται μετά τη λήξη της άδειας μητρότητας, με την επιφύλαξη των διατάξεων του π.δ. 176/1997 (ΦΕΚ 150 Α`) και του π.δ. 41/2003 (ΦΕΚ 44 Α`).»]
Nileta Kotsikou: Ευτυχώς όχι! Αλλά έχω ερωτηθεί αν θέλω να κάνω παιδιά και απάντησα φυσικά ναι. Επίσης πολλές συνεντεύξεις τις έκανα μόλις είχα επιστρέψει Ελλάδα από το εξωτερικό επειδή είχαν μεταφέρει εδώ τον αρραβωνιαστικό μου, οπότε η ερώτηση ήταν αμέσως, πότε θα παντρευτώ. Θυμάμαι να γυρίζω σπίτι νευριασμένη και να σκέφτομαι πως αν ήμουν αγόρι κανένας δεν θα μου έκανε τέτοιες ερωτήσεις!
Γενικά σε τέτοιες προσωπικές ερωτήσεις που δεν χωράνε σε μια συνέντευξη απαντάω πάντα με ειλικρίνεια και ας κάνει ο καθένας ό,τι νομίζει. Αν αυτό είναι ανασταλτικός παράγοντας για έναν εργοδότη να με προσλάβει, τότε μάλλον δεν θέλω και το άτομο αυτό να είναι ο εργοδότης μου.
Πόσο άλλαξαν οι επαγγελματικοί σου στόχοι μετά την γέννηση του μωρού; Και προς ποια κατεύθυνση;
Angelina Desilla: Δεν άλλαξαν ποτέ. Απλά πήραν μια μικρή «παύση» την οποία δεν επέλεξα εγώ, την επέλεξε το εργασιακό περιβάλλον μου για μένα. Με λίγα λόγια, νιώθω ότι μπήκα σε ένα μικρό pause για ένα χρονικό διάστημα, από το οποίο βγήκα με πολύ σκληρή δουλειά.
Το μόνο που άλλαξε μετά τη γέννηση του μωρού μου ήταν ο τρόπος που έβλεπα τον κόσμο. Όταν αποκτάς παιδί συμβαίνει κάτι μαγικό, ξαφνικά αλλάζει το κέντρο του κόσμου σου. Είμαστε γενετικά προγραμματισμένες για αυτό, προφανώς συμβαίνει για να έχει ελπίδες επιβίωσης το μικρό πλάσμα που φέραμε στον κόσμο! Ε, αυτό τελικά εμένα με βοήθησε πολύ και στη δουλειά. Σταμάτησα να αγχώνομαι για τα μικρά που παλιότερα με απασχολούσαν πολύ και μου θόλωναν το μυαλό, πράγμα που μου επέτρεψε να εστιάσω και να γίνω πολύ πιο αποτελεσματική. Κατάφερα να δω το δάσος από μακριά.
Anonymous: Δεν άλλαξε καθόλου το career path, άλλαξαν όμως οι συνθήκες με τις οποίες αντιμετώπιζα την εργασία καθώς προσπάθησα να μειώσω τον χρόνο που σπαταλούσα μέσα στην ημέρα για να τον αξιοποιήσω με το παιδί.
Aspa Tsamadi: Όταν γεννήθηκε η κόρη μου, πήρα τη συνειδητή απόφαση να τη μεγαλώσω εγώ μέχρι να πάει σχολείο. Δύο χρόνια αργότερα ακολούθησε η δεύτερή μου κόρη. Έτσι δεν έχω ζήσει τις δυσκολίες που ζουν οι νέες μαμάδες επιστρέφοντας στην εργασία. Καθώς όμως οι κόρες μου πλησίαζαν σε ηλικία που θα πήγαιναν σχολείο, έζησα την αγωνία του «τι θα κάνω και πού θα βρω δουλειά». Πίστευα στον εαυτό μου, αλλά με αναστάτωνε η ιδέα ότι έπρεπε να πείσω κάποιον για την αξία μου, όταν είχα μείνει εκτός εργασίας για μία πενταετία.
Τελικά η δημιουργία και η ανάπτυξη του blog μου, μού έδωσε την επιλογή να μετατρέψω το χόμπι μου σε επάγγελμα και να μη χρειαστεί να αναζητήσω δουλειά.
Lela Dritsa: Ο χρόνος μου έγινε αυτομάτως πιο πολύτιμος και έτσι έδινα προτεραιότητα σε πράγματα που είχαν να μου πουν κάτι και να κάνουν τη διαφορά. Δεν είχε κανένα νόημα πια να επενδύω χρόνο, resources και δέσμευση σε projects τα οποία δεν με κινητοποιούσαν ολόψυχα. Ακόμα, χρειάστηκε να κάνω περισσότερα πράγματα σε λιγότερο χρόνο κι αυτό με έκανε πιο ευρηματική και αποτελεσματική - πολύ σημαντικά life skills στα οποία ίσως θα αργούσα να φτάσω αλλιώς. Αληθινά πιστεύω ότι “motherhood is a great leadership training”, το βλέπω καθημερινά στην πράξη.
Maria Dimopoulou: Άλλαξαν πολύ λιγότερο από αυτό που περίμενα διαβάζοντας και ακούγοντας ιστορίες άλλων γυναικών. Σαφώς η προτεραιότητα μου είναι πλέον τα παιδιά μου, μια προτεραιότητα που όμως συνυπάρχει υπέροχα και με τους επαγγελματικούς μου στόχους. Για να επιτευχθεί βέβαια αυτή η ισορροπία, είναι απαραίτητο να υπάρχει η κατάλληλη στήριξη από το σπίτι και εγώ είμαι τυχερή, γιατί ο άνθρωπός μου με ενθαρρύνει και με «σπρώχνει» να συνεχίσω να κάνω πράγματα που αφορούν σε εμένα και την εξέλιξή μου. Μάλιστα, οφείλω να ομολογήσω ότι μετά τα παιδιά, όλες οι καταστάσεις μπήκαν στο σωστό perspective, το άγχος περιορίστηκε μόνο για τις περιστάσεις που πραγματικά χρειάζεται, η μέρα μου είναι πολύ παραγωγική μιας και έχω το πιο ισχυρό κίνητρο για να φύγω μια φυσιολογική ώρα από τη δουλειά μου.
Προφανώς υπάρχουν πράγματα που κυρίως τώρα, τα πρώτα χρόνια των παιδιών, χάνω, προκειμένου να είμαι δίπλα τους (πρόσφατα δεν κατάφερα να πάω σε ένα φανταστικό Business trip στην Νέα Υόρκη γιατί και έπεφτε την ίδια μέρα με τα γενέθλιά τους και έλειπα για δουλειά τα 2 προηγούμενα σαββατοκύριακα), είναι όμως μικρές θυσίες, που αξίζουν τον κόπο. Εξακολουθώ να θέλω να κάνω πολλά πράγματα επαγγελματικά, επιδιώκω την εξέλιξη και τα απαιτητικά projects, προσπαθώ όσο το δυνατόν να συνεχίζω το life-long learning και μάλιστα τώρα, για έναν επιπλέον λόγο: γιατί έχω τα 4 πιο πολύτιμα μάτια καρφωμένα πάνω μου. Θέλω να γίνω σωστό πρότυπο για την κόρη μου και να κάνω μια δουλειά που τα παιδιά μου θα είναι υπερήφανα.
Niki Sotiropoulou: Οι επαγγελματικοί στόχοι μου δεν άλλαξαν, οι προτεραιότητες της ζωής μου όμως άλλαξαν. Είναι πλέον πολύ σημαντικό να ορίζω τον χρόνο μου, έτσι ώστε να βλέπω τα παιδιά μου. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι αφήνω την επαγγελματική μου ζωή να πάει πίσω. Αντιθέτως, τώρα μπορώ να αξιοποιώ τον χρόνο μου με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, έχω μάθει να λέω όχι σε κάποια πράγματα, χωρίς αυτό να σημαίνει πώς δεν είμαι συνεπής.
Πιστεύω πώς με σκληρή δουλειά και σωστή αξιοποίηση χρόνου, μπορούμε να κρατάμε τους στόχους μας. Γιατί είναι πολύ σημαντικό να είμαστε ευτυχισμένες στην επαγγελματική μου ζωή για να είμαστε και στην προσωπική μας. Και το αντίθετο. H μητρότητα μου έδωσε νομίζω την δυνατότητα να εστιάζω στα σημαντικά πράγματα και να μην αγχώνομαι τόσο πολύ για τα ασήμαντα.
Nileta Kotsikou: Πλέον βλέπω τα πράγματα πιο ψύχραιμα και τα αξιολογώ διαφορετικά. Δεν πνίγομαι στην λεπτομέρεια και ίσως τα βλέπω κάπως αποστασιοποιημένα. Οι στόχοι μου δεν έχουν αλλάξει αλλαά έχω επίγνωση πως δεν έχω τον ίδιο χρόνο να τους πετύχω ή να δουλέψω για αυτούς. Συνεπώς θα πρέπει να αλλάξει ο τρόπος και η μέθοδος μου στην στην επίτευξη αυτών και στην δουλειά γενικότερα.
Διαβάστε το 1ο μέρος του αφιερώματος, εδώ, και μείνετε συντονισμένες/-οι για το τελευταίο μέρος!
🎁 H Nannuka στα πλαίσια του project αυτού προσφέρει έκπτωση για τις υπηρεσίες της με τον κωδικό FPOWER🎁
Ακολουθήστε το #FPower:
- Website: www.fpower.gr
- Facebook: @ FPower
- Instagram: @ fpowergr
- Medium: FPower
